Turystyka masowa narodziła się w I połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Za twórcę pierwszego biura podróży uważany jest Thomas Cook, który w 1841 r. zorganizował pierwszą masową wycieczkę koleją. Z czasem i w innych krajach rozpoczęto organizować kluby turystyczne, wyjazdy dla dzieci, wydawano przewodniki oraz tworzono kolejne biura podróży. Na ziemiach polskich w 1873 r. jako pierwsze powstało Galicyjskie Towarzystwo Tatrzańskie. Pierwszym polskim biurem podróży był „Orbis” powołany w 1923. W okresie PRL wczasy były jednym z elementów propagandy i traktowano je jako „zdobycz klasy robotniczej”, a prawo do wypoczynku zapisano w konstytucji .

Organizacja wyjazdów wczasowych została powierzona związkom zawodowym. Komisja Centralna Związków Zawodowych (KCZZ) już w kwietniu 1945 roku powołała pierwszą jednostkę organizującą wypoczynek: Wydział Wczasów. 4 lutego 1949 na wniosek Komisji Centralnej Związków Zawodowych, Sejm uchwalił ustawę powołującą do życia Fundusz Wczasów Pracowniczych (w skrócie FWP).

Aby udać się na wczasy należało otrzymać skierowanie agencji FWP. W ramach skierowań FWP można było również korzystać z noclegów w kwaterach prywatnych oraz ośrodków PTTK i kempingów.